Заходне-Індыйскі хрыбет

Захо́дне-Інды́йскі хрыбе́т — падводны хрыбет на паўднёвым захадзе Індыйскага акіяна. Адносіцца да сярэдзінна-акіянічных хрыбтоў.

Даўжыня хрыбта складае каля 4000 км, шырыня — 200—300 км. Пераважныя глыбіні над грэбенем 2000—3000 м, мінімальная — 251 м, адносная вышыня — ад 2000 да 1000 м.

На паўднёвым захадзе хрыбет злучаецца з Афрыканска-Антарктычным, на паўночным усходзе — з Аравійска-Індыйскім і Цэнтральна-Індыйскім хрыбтамі. Паверхня хрыбта моцна раздзеленая. Шырока развіты выхады карэнных, у тым ліку ўльтраасноўных парод (серпентыніты, рыдатыты). Таксама характэрная падвышаная сейсмічная актыўнасць.

Літаратура

• Захо́дне-Інды́йскі хрыбе́т // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 14. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
• За́падно-Инди́йский хребе́т // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)